Moederdag! Voor alle moeders een hele fijne dag! En natuurlijk voor ‘ons mam’ die ik direct had gebeld om haar een fijne dag te wensen! Gelukkig waren de kleinkinderen bij opa en oma en konden ze lekker genieten van het mooie weer met z’n alle. Helaas had ik geen WiFi daar, dus belletjes waren vrij kort omdat mijn data’s op waren. Vandaar dus al deze verhalen na elkaar. Maar hier in Colombia is het ook Moederdag en dat is toch ook wel erg speciaal om met je biologische moeder en mijn half zusjes dat te kunnen en mogen vieren. In de afgelopen dagen heb ik dus al veel gesprekken gehad met Ingrid (mijn moeder in Colombia) en dat ging ook voornamelijk over hoe de afgelopen 16 jaar zijn geweest voor haar voordat ze me weer terug zag, en hoe haar gedachte waren over mij. Dat ze eigenlijk nooit had gedacht dat ik zo ver weg zou zijn, en of er ooit weer een kans was dat ze me terug kon zien. En nog véél meer. Dus om dan Moederdag te kunnen vieren is toch wel erg speciaal. Een voor een gingen we ons weer opfrissen om de dag te beginnen, maar het regende ontzettend hard. Dus ik dacht bij mezelf “nou, dat is lekker, gaan we naar een warmere plaats toe waar het rond de 30 graden is, en dan regent het kei en kei hard” dus de koude douche voelde ook al wel kouder aan dan de avond ervoor. Desalniettemin was de douche erg bevrijdend. Ik heb namelijk altijd mijn gedachte processen onder de douche, waarin je even goed kan nadenken over het een en ander. En hier sta ik dan toch maar weer, 1 maand geleden plots een ticket geboekt naar Colombia om de dingen voor mijzelf te ontdekken en uit te vogelen, mijn roots beter te leren kennen. En een maand later sta je dan onder een koude douche in een huisje wat niets te bieden heeft, en je alsnog zo gelukkig kan zijn omdat je je helemaal thuis voelt. De cultuur, het eten, mijn familie waar ik veel gelijkenissen in zie, de warmte van de mensen en toevallig hier dan ook qua temperatuur. En wat ik zo mooi vind is dat men zo gelukkig is en zo blij is met het geen dat ze hebben. Zolang je familie, liefde en gezondheid hebt, heb je verder geen materialistische dingen nodig. Deze dingen ontdek je pas als je even uit je comfort zone bent. En daarvoor ben ik erg dankbaar dat ik dit mag en kan ervaren. En ja, deze gedachte schieten dus allemaal voorbij onder een douche.

Eenmaal opgefrist en wel zijn we klaar voor vertrek om ergens lekker te gaan ontbijten. Met de taxi naar het centrum gegaan, want dat lopen vóóral in de regen zag niemand zitten. Tijdens een heerlijk ontbijt waar veel foto’s werden gemaakt kreeg mijn moeder een telefoontje, ik was heerlijk aan het genieten van mijn bramensmoothie en roerei met worst, arepa en brood, en mijn biologische zus was aan de lijn en wou mij even spreken.
Harstikke leuk dacht ik, ik heb haar de allereerste keer gezien toen ik naar Colombia ben geweest in 2007, ze woont in een andere stad wat 1 uur vliegen is, of 24 uur met de bus. In de loop der jaren hebben we af en toe wat contact maar deze reis ga ik ook naar de stad toe om o.a. haar te zien.
“hallo broer” klinkt er van de andere kant, “hoe gaat het met je? En heb je het naar je zin?” ik antwoord gewoon op haar vragen en vraag het een en ander terug. “ik heb een verrassing voor je…, je (biologische) vader is hier, wacht maar even…” zonder enige seconden om dit alles te verwerken dat ik zo plotseling mijn biologische vader aan de telefoon heb, klinkt er al “Hola Gido, como estas?” Slik… oké daar gaan we weer, “Hallo… pap(met een beetje twijfel in mijn stem)”, alles gaat goed en met jou? “ja met mij ook dankjewel” “hoe maak je het in Colombia en wat ben je allemaal aan het doen? Wat eet je voor ontbijt en wanneer kom je naar Monteria?” (de stad waar hij en mijn zus en nog hééél veel familie wonen).
Veel vragen en wat raar om hem plots aan de andere kant van de telefoon te horen. Ik heb hem afgelopen jaar voor het aller eerst gesproken, en toen was de klap mega groot en onverwachts.
Deze reis was al bekend dat ik hem zou gaan ontmoeten, maar alsnog is de verrassing erg groot als je hem plots aan de telefoon hebt. Een voor mij nog onbekende man, wat toch je vader blijkt te zijn, en je ook heel veel vragen hebt of je op hem lijkt en je veel dingen wilt weten. Ik blijk dus fysiek om hem te lijken, qua gezicht ben ik mijn moeder maar lichaamspostuur dus blijkbaar op hem. Wat voor mij ook belangrijk en interessant is om te weten ivm mijn beroep. Ik had al eerder gehoord dat hij ook erg nerveus is om mij te ontmoeten, dit gaf me enerzijds wat rust, want dan weet ik dat ik niet alleen ben met dit gevoel. Het feit dat we samen zo konden praten was toch wel erg fijn en gaf me meer vertrouwen om hem echt te willen zien. Uiteindelijk weer opgehangen met een lach en van binnen een kleine traan.

Ondertussen begon de zon fel te schijnen en was het inmiddels wel echt warm. We zijn het dorp in gelopen en hebben het ontbijt een beetje laten zakken. Wat een warmte! Maar ik was maar al te blij dat ik een beetje kleur kon krijgen. We zijn na een klein uurtje rond lopen naar een zwembad gegaan, en hebben daar de middag heerlijk gebadderd. Mijn zusjes en mijn moeder kunnen niet zwemmen, maar de man van mijn moeder wel. Dus samen met hem konden we als vissen tekeer gaan in het water. Wat een heerlijke middag met de familie op Moederdag met elkaar, met de zon, een klaar heldere lucht, wat biertjes (ja al rond 13:00 uur), en de heerlijke salsa muziek die uit de boxen klonk. Op dat moment kon het leven niet mooier zijn.

Van veel zwemmen krijg je honger, in Nederland vind ik dat altijd zo heerlijk om een patatje te eten. Hier was het gewoon tijd voor een ordinaire vlees lunch. We gingen naar een vlees restaurant en betaalde maar voor +/- € 18,- 2 mega volle schalen aan vlees, varkensvlees, worsten, rundvlees en heerlijk gemarineerd en gebakken op een speciaal rek. met z’n 5en konden we het niet een op krijgen, en de meeste van ons zijn ook wel echte vlees eters. Met een mega volle maag keerde we terug naar ons huisje en vielen tevreden in slaap voor een kleine siësta.
2 uurtjes later opnieuw opgefrist en terug naar het centrum gegaan om weer te gaan dansen en te drinken. Eten hoefde niet want we zaten allemaal nog ontzettend vol. Beer House heette de discotheek. Het zag er gezellig uit en al snel kwamen de eerste biertjes op tafel en na de 2^e volgden de eerste danspasjes met elkaar. Mijn oudste half zusje kan drinken als geen ander, dat heeft ze volgens mij van haar moeder, en zo blijkt maar dat we dus veel dingen gemeen hebben met elkaar! God mag weten hoeveel biertjes er doorheen zijn gegaan. Maar op een gegeven moment was ik aan het rusten van het gedans en keek ik om me heen, en toen kwam er weer zo’n moment waarin je kei hard in de realiteit komt. Ik kan me over het algemeen erg sterk houden met emoties, maar op dat moment werd alles echt even teveel. Bedenk het volgende… je bent je leven in Nederland gewend en bent ontzettend blij hoe alles er is! Dat wil ik echt even duidelijk hebben. Maar dan ga je op bezoek bij je biologische familie in een land wat erg anders is dan Nederland een land waarin ik ook op had kunnen groeien, je kijkt om je heen en ziet dat mensen gelukkig zijn en lekker met elkaar aan het dansen zijn. Niet in een kluitje en cirkeltjes maar echt met elkaar. Ook al ken je elkaar niet. Ik zie mijn zusjes en mijn moeder die de muziek zo in hun lichaam voelen waardoor ik nog zeker weet dat het dansen dus echt van haar komt. De muziek die zo heerlijk en warm aanklinkt, en waardoor je je echt realiseert hoe rijk je mag zijn met het leven dat je hebt. En dat ik van beide kan proeven en beleven, alles viel op zn plek op heel veel verschillende vlakken, waarschijnlijk waren het de biertjes die deze emoties versterken, maar dat is ook wel nodig bij mij. Plots pakt mijn moeder mijn hand en trekt me van de bank af en zegt dat ik met haar moet dansen. De gelijkenissen op dat moment en dan ook nog eens het nummer waarin klinkt “ik leef mijn leven”, nou dan heb je helemaal niets meer aan mij. Een achtbaan aan emoties schoot door me heen en de tranen rolden over mijn wangen. Wat een geluk, blijheid, verdriet, angst, liefde ik heb voor alles kwam er eventjes uit. Met een knuffel van mijn moeder en mijn zusjes en de man van mijn moeder, kan ik toch wel even van een hele mooie dag spreken waarin het heel speciaal is wat ik allemaal mee maak op het moment. Met wat kriebels in me buik en wat waterige ogen stop ik met schrijven want ik denk dat ik zojuist het belangrijkste wel heb verteld!

ENGLISH

Mothers day! For all the mom’s, i wish you a great dat! And ofcourse my Dutch mom whom I called directly to wish her a happy Mother’s day. Gladly the grandchildren were with my parents so they all could enjoy the lovely weather. Unfortunately I didn’t had WiFi over there, so to call had to be quite short because I run out of data’s. That’s why I put all these stories one after each other. But here in Colombia it’s also Mother day which is special to celebrate it with your biological mom and your half-sisters. During the past couple of days I had a lot of conversations with my (Colombian) mom Ingrid. These conversations were about how the last 16 years were before she met me again, and how here thought processes were about me. And that she never thought that I would be that far away, and much more topics. So to celebrate Mothers day together was very special. One by one we took a shower to start the day, but the whole morning it was raining. So it thought “well that great, we leave Bogotá to visit a warm place with 30 degrees, and now it’s raining like hell”. So the cold shower was also colder than the night before. Even though the shower was revealing, I usually have my thought process under the shower In which I can think a lot about stuff. So here I stand, 1 month ago I suddenly booked a ticket to Colombia to discover the one and the other. And a month later I stand under a cold shower in a house which doesnt really have that much to offer, and still i feel so happy and blessed because i feel home. The culture, the food, the family in whom I see a lot of myself, the warmth of the people and luckily here aswell in degrees. And what I really like about all of this is that people feel so happy with the things that they have, As long as you got family, love and health you don’t need any big material things. These things, I believe, you only discover once you stepped out of your own comfort zone, and for that I’m very grateful to expierence all of this. And yes, all these thoughts happen under the shower.

Once were all fresh and clean and ready to go, we leave to have some breakfast. We took the cab towards the centre because walking in this rain ain’t happening. During a deliciously breakfast in which we took a lot of pictures, my mom got a phone call. I was enjoying my blackberrysmoothie and scrambled egg with sausage, arepa and bread, but my sister who’s was on the phone with my mom wanted to talk to me. That’s sweet I thought, a little background information, I saw here the first time when I went to Colombia in 2007, she lives in an other city which is 1 hour by plane, or 24 hours by bus. In all the passed years I had some contact with her, but this trip I will go to visit the city and meet her aswell. “Hello brother” she said, “how are you? And you do enjoy your time?” I answer to all the questions and ask some things back. “I have surprise for you…, your (biological) dad is next to me, wait a second…” without having any seconds to process that I will talk with my dad in a few seconds, I hear “Hola Gido, como estas?” uhm, oké here we go! “Hello… dad (with a slightly doubt in my voice) everything is fine and how are you?” “yes I’m fine too thank you” “how are things in Colombia and what are you up to? What do you eat for breakfast and when will you come to Monteria? (the city he, my sister and apparently a lot of family lives). A lot of questions and it kind of feels strange to hear him on the other side. I talked with him last year for the first time, back then it was very intense and emotional. This trip it was known that I would meet him, but still the surprise to hear him on the phone was big. He is still an unknown man for me, but still he is my father, I have a lot of questions and I want to know many things. Apparently I look physically like him, but my face is equal to my mom’s. body wise I am the same as him which is important and interesting to know because of my profession. Earlier that day I heared that he felt nervous to meet me, wich gave me a bit of peace because it means that I am not the only one with that feeling. The fact that we could talk so nice together gave me confidence to really want to meet him. After a nice conversation we hung up with a laugh and deep inside of me a little teardrop.

Meanwhile the sun started to shine very brightly and the degrees went up higher. We walked a bit though the village to digest our breakfast. So hot here! But I was happy that I could tan a bit. After a small hour we went to a swimming pool and spend our afternoon in the water. My sisters and mother don’t know how to swim, but her husband does, so we felt like fishes in the pool and went all crazy. Such an great day with the family on Mothers day, the sun, a blue sky, some beers (yes already around 13:00) and the lovely salsa music that came out of the speakers. On that very moment life couldn’t be better.

A lot of swimming gives a lot of hunger, in Holland i find myself eating french fries after a good swim. Here we went crazy on meat for lunch. We went to a meat restaurant and paid around € 18,- euros, we got 2 big scales of meat, pork, sausages, beef deliciously prepared and baked on a special plate. All 5 of us couldn’t even finish the dish, and we are all great meat lovers. With a stomach fulfilled with meat we went back to our house and felt asleep for a little siesta. 2 hours later we prepared ourselves again to leave downtown, and get ready to dance. Dinner wasn’t necessary because we were still full of the lunch. Beerhouse was the name of the club, and very quickly the first few beers came on the table and after the second one the first dance steps arrived. My oldest sister knows how to drink, I guess she has that also from my mom which means that we have more things in common. God knows how many beers we had that night but at an certain point I was resting of all the dancing and I looked around, and I got one of those moments when reality hits you hard. Normally I can keep myself strong with dealing emotions, but that moment was too much for me. Imagine this… you live your life in Holland and your very happy with everything you have and you do. Just to make that very clear! But then you visit your biological family in an different country then Holland, in a country/land I also could have lived. You look around and see that people are happy and dancing with each other. Not in a small bun or circle but really together in pairs. Even though you don’t know that person, its all possible. I watch my sisters and mother and see that the music is in their body which makes me sure that dancing is something I got from her. The music which sounds so good and warm, which makes you realize how rich you can be with the life you have. The fact that I can taste a bit of both lives made everything fall on his place. Probably the beers were helping me with strengthen this feeling, but with me that’s also necessary. Suddenly my mom takes my hand and pulls me towards her and tell me to dance with her. The equal things that we share including the music that playing in which they sing “I live my life” well then im a wreck. A rollercoaster of emotions are running trough my head and tears are rolling down. The happiness, sadness, fear and love that I have for everything all came out. With a hug of my mom, her husband and my sisters I can say that I had an amazing day in which I can say that all what im going through at the moment is very special. With some shivers and water in my eyes I’ll stop writing because I think I said the most important things.